عملکرد تب سنج دیجیتالی چگونه است؟ 

برای اندازه‌گیری دمای بدن نیاز به تماس با بدن دارند و باید داخل گوش، زیر بغل و … قرار گیرند و یا درون دهان گذاشته شوند.

تب سنج‌های تماسی خود به روش‌های متعددی مورد استفاده قرار می‌گیرند. برخی مواقع نوع دماسنج به گونه‌ای است که تنها به یک صورت قابل استفاده است؛ به طور مثال مدل‌های گوشی تنها برای استفاده از گوش هستند. اما گاهی خود مصرف‌کننده تصمیم می‌گیرد که چگونه از دماسنج استفاده کند. انواع تب سنج‌های تماسی عبارتند از:

• دهانی: برای سنجش دمای بدن می‌توان دماسنج را در دهان فرد قرار داد و چند لحظه صبر کرد تا به دمای مشخص برسد. این روش برای سنجش دمای بدن بزرگسالان بسیار مناسب است.
• گوشی: برخی مدل‌های دیجیتال دمای بدن را از طریق قرار گرفتن در گوش اندازه‌گیری می‌کنند. این دستگاه‌ها معمولا سریع هستند و ظرف چند ثانیه دمای بدن را می‌سنجند. از این رو برای نوجوانان و بزرگسالان گزینه مناسبی هستند.
• زیربغل: برخی مدل‌های لمسی را می‌توان زیر بغل بیمار قرار داد تا به این روش دمای بدن را اندازه‌گیری کنند. این روش برای کودکان بسیار مناسب است؛ چرا که کودکان معمولا با مدل‌های دهانی و مقعدی مشکل دارند.
• مقعدی: این روش برای تعیین دمای بدن نوزادان بسیار مناسب است و می‌توان برای همه سنین این روش را به کار برد.

نکته مهم در مورد تب سنج هایی که قابلیت استفاده به روش‌های مختلفی را دارند این است که باید از همان ابتدا یک روش مشخص برای استفاده از آنها در نظر بگیریم و از به کار بردن آنها به روش‌های گوناگون بپرهیزیم. به طور مثال، نباید بعد از استفاده از دماسنجی به روش زیربغل، برای دفعات بعدی از دهان دما را اندازه‌گیری کرد.