تشک ضد زخم بستر یکی از ابزارهای پزشکی است که برای پیشگیری و درمان زخم بستر در بیمارانی که مدت زمان طولانی را در بستر میگذرانند، طراحی شده است. زخم بستر، که به آن زخم فشاری نیز گفته میشود، زمانی ایجاد میشود که فشار مداوم به یک قسمت از بدن وارد شود و جریان خون را به آن ناحیه محدود کند، که در نتیجه باعث مرگ بافت میشود.
این تشک برای کمک به جلوگیری از زخم بستر در افراد دارای تحرک محدود طراحی شده است. این تشک ها با توزیع مجدد وزن بدن و کاهش فشار در نقاطی که بیشتر در معرض خطر زخم هستند، مانند باسن، پاشنه و دنبالچه، عمل می کنند.
خرید تشک ضد زخم بستر
برای خرید آنلاین تشک ضد زخم بستر با بهترین قیمت و تضمین کیفیت از بهترین برندهای موجود بازار از فروشگاه معتبر ایآز بازدید نمائید.
فهرست محتوا
در طول جنگ جهانی دوم، با افزایش تعداد بیماران و مجروحینی که مدت طولانی در بستر بودند، نیاز به راهحلهایی برای پیشگیری و درمان زخم بستر افزایش یافت. این موضوع منجر به توسعه اولیه تشکهای ضد زخم بستر شد. تشکهای اولیه اغلب از مواد نرم و قابل تطبیق مانند پنبه و فوم ساخته شده بودند تا فشار را توزیع کرده و جریان خون را بهبود ببخشند.
با پیشرفت فناوری، در دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ میلادی، تشکهایی با قابلیت تغییر فشار هوایی توسعه یافتند. این تشکها قادر بودند به طور خودکار فشار را تغییر دهند تا از قرار گرفتن قسمتهای خاصی از بدن تحت فشار ثابت برای مدت زمان طولانی جلوگیری کنند.
در سالهای اخیر، تشکهای مواج و دیگر تکنولوژیهای پیشرفتهتری به بازار عرضه شدهاند که امکان تنظیم فشار دقیقتری را فراهم میکنند و برای مقابله با زخمهای بستر در مراحل مختلف شدت طراحی شدهاند. این تشکها نه تنها به بهبود گردش خون کمک میکنند، بلکه به کاهش درد و افزایش راحتی بیماران نیز کمک میکنند.
زخم بستر چیست ؟
زخم بستر، یک نوع آسیب پوستی است که در نواحیی از بدن که بیشتر به فشار دائمی و یا مداوم از سطح سختی مانند تخت بستر، صندلی یا وسایل نقلیه دیگر در معرض قرار میگیرند، ایجاد میشود. این آسیبها معمولاً در نقاط فشار قرار میگیرند که بافتهای نرم بین پوست و استخوان وجود دارد.
بستر و فشار مستقیم بر روی پوست میتواند باعث تخریب بافتهای پوستی شود و بافتهای زیرین را آسیب بزند. این میتواند باعث ایجاد زخمهای باز و عمیق شود که به عنوان زخم بستر شناخته میشوند.
زخمهای بستر از نوعی به دیگری تفاوتهایی دارند و در چهار مرحله مختلف قابل تشخیص هستند:
۱. مرحله اول: در این مرحله، پوست شاید کمی قرمز و حساس باشد، اما آسیب به بافت عمیقتر نشان داده نمیشود.
۲. مرحله دوم: در این مرحله، پوست آسیب دیده و نیاز به مراقبت دارد. زخم ممکن است باز و یا خراشیده به نظر برسد.
۳. مرحله سوم: در این مرحله، زخم به عمق پوست و بافتهای زیرین فراگیر شده و ممکن است بافتهای عمیقتر را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
۴. مرحله چهارم: در این مرحله، زخم بستر به عمق وسیعی نفوذ کرده و ممکن است تا استخوان نیز رسیده باشد. این مرحله خطرناکترین و آسیبدهندهترین است و نیاز به مراقبت و درمان جدی دارد.
برای جلوگیری از زخمهای بستر، مهم است که بیمارانی که به حرکت محدودیت دارند، به طور منظم تغییر وضعیت بدن خود را انجام دهند، از وسایلی مانند تشکهای ضد زخم و فشارپوشهای ویژه استفاده کنند و به مراقبت و پوشش پوست خود توجه کنند.
انواع رایج تشک ضد زخم بستر
تشک مواج مناسب نقش مهمی در روند بهبودی بیمار خواهد داشت. خوب است بدانید که شرایط بیمار در تعیین نوع تشک بیمارستانی برای او تاثیر گذار است.تشکهای مواج در دو دسته کلی تشک تخم مرغی که به آن ساده تخم مرغی یا زنبوری هم گفته میشود و تشک سلولی تولید میشوند. بهطور کل تشکهای مواج سلولهای بادی دارند که باعث میشود بدن بیمار دچار بیتحرکی روی تشک نشود؛
تشک مواج ساده یا تشک مواج تخممرغی
سطح این تشک پستیوبلندیهایی شبیه به شانه تخممرغی یا لانه زنبور دارد. از این رو به آن تشک لانه زنبوری هم گفته میشود. جریان هوا در سلولهای تخممرغی شکل باعث میشود وزن بیمار و فشار بدن به تشک جابهجا شود. ضد آب بودن و جلوگیری از تعریق از دیگر ویژگیهای این مدل تشک مواج است.
بیمارانی که مدتزمان بستری آنها زیر یک سال است؛ و مجبور هستند اینیک سال را روی تشک بگذارند باید از این مدل تشک استفاده کنند.
اگر بیمار دچار زخم بستر نشده است و یا درجه زخم بستر او از نوع 1 یا 2 است؛ این تشک باز هم گزینه خوبی است؛ زیرا با انتقال و جابهجا کردن فشار در سطح تشک مانع از ایجاد زخم بستر میشود؛ و اگر بیمار دچار زخم بسترهای خفیف است کمک به بهبود آنها میکند.
اگر وزن بیمار کمتر از 120 کیلو است این تشک مناسب خواهد بود اما درصورتیکه وزن از این مقدار بالاتر است باید برای آسایش بیمار خود نوع دیگری از تشکهای مواج را انتخاب بفرمایید.
تشک مواج سلولی
سلولهای این تشک شبیه به استوانههای کنار هم است. در این تشکها نیز جریان هوا کمک میکند تا وزن بیمار جابهجا شود؛ و فشار بین سطح بدن و تشک ثابت باقی نماند. جلوگیری از تعریق و رطوبت از دیگر ویژگیها این تشک است. این تشکها نسبت به نوع تشک مواج تخم مرغی ضخیمتر هستند.
بیمارانی که مدت بستری آنها طولانی است؛ و یا حتی مجبور هستند تمام عمر خود را روی تشک باشند باید از این نوع تشک مواج استفاده کنند.
اگر بیمار دچار زخم بستر درجه 3 یا 4 است حتما تشک مواج سلولی نیاز دارد. همچنین اگر وزن بیمار بیشتر از 120 کیلو است فقط این تشک برای او مناسب خواهد بود.
تشک ضد زخم بستر چه کاربردهایی دارد؟
تشکهای ضد زخم بستر کاربردهای متنوعی دارند که هدف اصلی آنها پیشگیری و کمک به درمان زخمهای فشاری (زخم بستر) است. این تشکها بیشتر در موارد زیر استفاده میشوند:
بیماران بستری طولانی مدت: برای بیمارانی که به دلیل شرایط پزشکی مانند فلج، ضعف شدید، بعد از عمل جراحیهای بزرگ، یا بیماریهای مزمن، زمان زیادی را در بستر میگذرانند.
افراد مسن: که به دلیل کاهش تحرک و تغییرات پوستی ناشی از سن، مستعد ابتلا به زخم بستر هستند.
بیماران با زخم فشاری موجود: در این شرایط، استفاده از تشک ضد زخم بستر به درمان زخم کمک میکند و از بدتر شدن وضعیت جلوگیری مینماید.
بیماران دارای محدودیت در حرکت: افرادی که به دلیل بیماریهای نورولوژیکی یا جسمی قادر به تغییر مکرر وضعیت بدن خود نیستند.
در مراقبتهای خانگی و بیمارستانی: این تشکها هم در محیطهای بیمارستانی و هم برای مراقبتهای در منزل به کار میروند تا از بروز زخمهای فشاری جلوگیری کنند و بیماران راحتی بیشتری داشته باشند.
در مراکز مراقبتی و توانبخشی: کاربرد این تشکها در مراکز نگهداری طولانی مدت، همچون خانههای سالمندان و مراکز توانبخشی، بسیار رایج است، جایی که بیماران نیازمند مراقبتهای مداوم هستند.
این تشکها به کاهش فشار مستقیم وارد شده به پوست و بافتهای نرم کمک کرده و از طریق توزیع یکنواخت فشار و بهبود گردش خون، از بروز زخمهای فشاری پیشگیری میکنند. استفاده از تشکهای ضد زخم بستر به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک شایانی میکند و در عین حال به کاهش هزینههای مراقبتی مرتبط با درمان زخم بستر نیز کمک میکند.
تشکهای ضد زخم بستر معمولا از چه قسمتهایی تشکیل شدهاند؟
تشکهای ضد زخم بستر معمولاً از مواد متفاوتی تشکیل شدهاند که بهبود فشار و توزیع وزن بدن بیمار را فراهم میکنند. این مواد میتوانند شامل موارد زیر باشند:
فومهای ویسکوالاستیک (Memory Foam): این فومها به شکل بدن بیمار تنظیم میشوند و فشار را به طور یکنواخت توزیع میکنند.
هوا (Air): برخی از تشکهای ضد زخم از سلولهای هوایی تشکیل شدهاند که اجازه تنظیم فشار هوا را بر روی سطح بستر به منظور کاهش فشار به نقاط حساس بدن بیمار میدهند.
ژل (Gel): لایههای ژلی در تشکهای ضد زخم بستر قرار داده میشوند تا فشار را توزیع کنند و بهبود گردش خون را تسهیل کنند.
لاتکس (Latex): برخی از تشکهای ضد زخم از لایههای لاتکس برای ارائه پشتیبانی و راحتی بیشتر استفاده میکنند.
فیبرهای مصنوعی (Synthetic Fibers): از فیبرهای مصنوعی مانند پلیاستر و نایلون برای ایجاد ساختارهای متفاوت در تشکهای ضد زخم استفاده میشود.
همچنین، برخی از تشکهای ضد زخم ممکن است دارای لایههای پوششی ضد باروت و ضد آب باشند که از ورود میکروبها و باکتریها به داخل تشک جلوگیری میکنند و همچنین کاربر را در برابر آلودگی و عفونتهای بیمارستانی محافظت میکنند.
تشک ضد زخم بستر چگونه کار میکند؟
دانستن عملکرد یک تشک از این جهت مهم است که می توانید هنگام خرید تمامی شاخص های یک انتخاب درست را داشته باشید . به همین دلیل به این موضوع می پردازیم که تشک ضد زخم بستر چگونه کار میکند ؟
تشک ضد زخم بستر با توزیع مجدد وزن بدن و کاهش فشار در نقاط پرخطر مانند پاشنه پا، دنبالچه و باسن، به جلوگیری از ایجاد زخم بستر کمک می کند. این کار را به روش های مختلفی انجام می دهد، که در زیر به برخی از آنها اشاره شده است:
1. تغییر وضعیت خودکار: برخی از تشک های ضد زخم بستر دارای سیستم های خودکار تغییر وضعیت هستند که به طور مرتب موقعیت بیمار را در طول شب تنظیم می کنند. این امر به جلوگیری از باقی ماندن بیمار در یک وضعیت ثابت برای مدت طولانی و ایجاد فشار بر روی یک ناحیه از بدن کمک می کند.
2. سلول های هوایی: تشک های ضد زخم بستر سلولی از سلول های هوایی پر شده اند که می توان آنها را با استفاده از پمپ هوا تنظیم کرد. با تنظیم فشار هوا در سلول ها، می توان میزان حمایتی که از هر قسمت از بدن ارائه می شود را کنترل کرد. این امر به ویژه برای بیماران با وزن یا شکل بدن غیرمعمول مفید است.
3. فوم: تشک های ضد زخم بستر فومی از فوم با چگالی های مختلف ساخته شده اند. فوم با چگالی بالا در نواحی پرخطر مانند پاشنه پا و دنبالچه استفاده می شود تا از این نواحی پشتیبانی بیشتری کند و فشار را کاهش دهد.
4. میکروب ها: برخی از تشک های ضد زخم بستر از میکروب های زنده برای کمک به بهبود زخم استفاده می کنند. میکروب ها به کاهش التهاب و ترویج رشد بافت جدید کمک می کنند.
5. سطوح شیب دار: تشک های ضد زخم بستر با سطوح شیب دار می توانند به توزیع مجدد وزن بدن در طول شب کمک کنند. این امر به ویژه برای بیمارانی که در معرض خطر ابتلا به زخم بستر در ناحیه سر و گردن هستند مفید است.
نقاط قوت و نقاط ضعف تشک ضد زخم بستر در چیست؟
تشکهای ضد زخم بستر طراحی شدهاند تا به کاهش خطر ایجاد زخم بستر در افرادی که مدت طولانی در بستر هستند، کمک کنند. با این حال، همانند هر محصول دیگری، این تشکها نیز دارای نقاط قوت و ضعف خود هستند که در زیر به آنها اشاره میکنیم:
نقاط قوت
- کاهش فشار: این تشکها با توزیع مجدد وزن بدن، فشار را از نقاط فشار بالا مانند رانها، زانوها و پشت کاهش میدهند.
- پیشگیری و درمان زخم بستر: به کاهش ریسک زخم بستر کمک کرده و در مواردی که زخم بستر تشکیل شده، به تسریع روند بهبودی کمک میکنند.
- راحتی افزایش یافته: نرمی و انعطافپذیری بیشتری نسبت به تشکهای معمولی دارند که میتواند به افزایش آسایش بیمار کمک کند.
- کاهش نیاز به تغییر موقعیت: برخی از مدلها به طور خودکار فشار را تغییر داده و از نیاز به تغییر مکرر موقعیت بیمار کاهش میدهند.
نقاط ضعف
- هزینه بالا: تشکهای ضد زخم بستر معمولاً گرانتر از تشکهای استاندارد هستند.
- نیاز به برق: برخی از مدلها برای کارکرد خود به برق نیاز دارند، که ممکن است در مواقع قطعی برق مشکلساز شود.
- نگهداری و تعمیر: تشکهایی که شامل قطعات مکانیکی یا الکتریکی هستند ممکن است نیاز به نگهداری و تعمیرات منظم داشته باشند.
- صدا: برخی از تشکها ممکن است هنگام تغییر فشار صدا ایجاد کنند که میتواند برای بیمارانی که به آرامش نیاز دارند مزاحم باشد.
به طور کلی، تشکهای ضد زخم بستر ابزار مفیدی در پیشگیری و مدیریت زخمهای بستر هستند، اما انتخاب درست بر اساس نیازهای فردی بیمار و بودجه موجود بسیار مهم است.
برای انتخاب تشک ضد زخم بستر به چه مواردی توجه کنیم؟
انتخاب تشک ضد زخم بستر مناسب بستگی به چندین عامل دارد که میتواند شامل وضعیت سلامتی بیمار، شدت نیاز به پیشگیری یا درمان زخم بستر و دیگر ملاحظات عملی باشد. در اینجا برخی از عوامل کلیدی را که باید در هنگام انتخاب یک تشک ضد زخم بستر در نظر گرفته شود، بیان میکنیم:
شدت ریسک زخم بستر: ارزیابی ریسک زخم بستر بیمار از اهمیت بالایی برخوردار است. افراد با ریسک بالا ممکن است به تشکهای پیشرفتهتر با قابلیت تغییر فشار خودکار نیاز داشته باشند.
نوع تشک: تشکهای مواج و فومهای فشار پخش کن متداولترین انواع هستند. تشکهای مواج که به صورت متناوب فشار هوا را تغییر میدهند برای افراد با ریسک بسیار بالا مناسب هستند، در حالی که تشکهای فوم برای ریسک متوسط تا پایین مناسبترند.
وزن و اندازه بیمار: باید تشکی انتخاب شود که بتواند وزن بیمار را تحمل کند و از لحاظ اندازه با ابعاد بستر بیمار منطبق باشد.
قابلیتهای تنظیم: برخی از تشکها امکان تنظیم سفتی و نرمی را دارند که میتواند برای تطابق بهتر با نیازهای فردی بیمار مفید باشد.
دسترسی به برق و نگهداری: اگر تشک به برق نیاز دارد، باید اطمینان حاصل شود که دسترسی آسان به پریز برق وجود دارد. همچنین برخی تشکها ممکن است نیاز به نگهداری و تعمیرات دورهای داشته باشند.
بودجه: قیمت تشکهای ضد زخم بستر میتواند بسیار متغیر باشد. تعیین بودجه قبل از خرید میتواند به تصمیمگیری بهتر کمک کند.
راحتی: اطمینان از اینکه تشک برای بیمار راحت است و از خواب بهتری برخوردار میکند، بسیار مهم است.
نظرات و تجربیات دیگران: بررسی تجربیات دیگر کاربران و پزشکان میتواند اطلاعات ارزشمندی در مورد کیفیت و عملکرد تشکهای مختلف فراهم کند.
این عوامل به شما کمک میکنند تا تشکی را انتخاب کنید که نیازهای خاص بیمار را برآورده سازد و به بهترین نحو از او مراقبت کند.
طریقه ی تعمیر نشتی در تشک مواج چگونه است؟
ابتدا محل نشتی را پیدا کنید. سپس اطراف سوراخ را تمیز کنید و اجازه دهید که خشک شود.آنگاه مقداری از چسب را روی سوراخ اضافه کنید.در آخر بعد از خشک شدن چسب یک قطعه ی سنگین را روی قسمت سوراخ قرار دهید و برای چند ساعت اجازه دهید که بماند.
چند نکته تکمیلی در نگهداری و شستن تشک مواج
برای پاککردن گرد و غبار تشک برقی، معمولا بهصورت پیوسته از جاروبرقی استفاده کنید.
این کار باعث میشود که آلودگیها به بافت درونی تشک برقی نفوذ نکنند و نظافت آن راحتتر باشد.
چه با بخارشو و چه با دست، قصد شستن تشک برقی و طبی خود را داشته باشید، اول از همه، با جارو سعی کنید آشغالهای بزرگ و گرد و غبار آن را بگیرید.
اگر به شکل ناگهانی دستتان خورد و مایع چای یا شربت روی تشک برقی اتاقتان ریخت، بلافاصله آن را تمیز کنید. برای این کار، پارچهای را خیس کنید و به آرامی روی لکههای روی تشک برقی بکشید.
اگر لکۀ روی تشک برقی به شکلی بود که به راحتی پاک نمیشد، 2 قاشق غذاخوری آب را با یک قاشق مایع ظرفشویی ترکیب کنید و به آرامی با یک مسواک کهنه که دندانههای ملایمی دارد، روی آن بکشید.
همیشه مواظب باشید که تشک برقی، تا نشود. در ابتدای هر روز و بلندشدن از رختخواب، آن را حتماً مرتب و سطح آن را یکدست و هموار کنید
در شستن تشک مواج، برای از بین بردن بوی بد تشک، میتوانید از جوششیرین استفاده کنید. برای این موضوع، نزدیک به 500 گرم از این ماده را روی تمام سطح تشک برقی، پخش کنید به شکلی که در همۀ بخشها به شکل همگن توزیع شود. حالا تشک برقی را به مدت 24 ساعت در همین حالت قرار دهید. بعد از این مدت میبینید که بسیاری از بوهای نامطبوع، کاهش پیدا کرده است.